sokht hastei

سوخت هسته‌ای به موادی گفته می‌شود که می‌توان از آن‌ها برای تولید انرژی هسته‌ای استفاده کرد. تاکنون رایج‌ترین سوخت هسته‌ای مواد شکافت‌پذیر مانند اورانیوم و پلوتونیوم بوده‌اند. برخی مواد مانند دوتریوم و تریتیوم و هلیوم۳ که در فرآیند همجوشی هسته‌ای بکار می‌روند نیز به عنوان سوخت هسته‌ای در نظر گرفته شده اند

انواع اورانیوم
«اورانیوم با غنای پایین» که میزان ۲۳۵U آن کمتر از ۲۵٪ ولی بیشتر از ‎۰/۷‎٪ است. سوخت بیشتر نیروگاه‌های هسته‌ای بین ۳ تا ۵ درصد ۲۳۵U است.
«اورانیوم با غنای بالا» که ۲۳۵U در آن بیشتر از ۲۵٪ و حتی در مواردی بیش از ۹۸٪ است و مناسب برای کاربردهای نظامی وساخت بمب‌های هسته‌ای است.
انرژی هسته‌ای

انرژی هسته ای ،انرژی گرمایی آزاد شده حاصل از شکافت اتم اورانیوم که از آن برای تولید بخار آب و گرداندن توربین های تولید برق استفاده میشود. اورانیوم معدنی، طی فرآیندی در تاسیسات فرآوری باید به گاز هگزافلوراید یا uf6 تبدیل شود و سپس با تزریق به شبکه ای از سانتریفیوژها غتی شده و سپس قابل استفاده است. این انرژی در دسته انرژی های نیمه پاک و غیرقابل تجدید تقسیم بندی می شود. به این دلیل نیمه پاک که زباله ها و پس ماندهای آن میلیون ها سال در محیط زیست باقی مانده و برای سلامت موجودات زنده بسیار خطرناک هستند.